Jugoslovenska kulturna scena bila je propraćena mnoštvom umetnika, kako glumaca, slikara, tako i muzičkih izvođača. U tom periodu rađale su se neke od najpoznatijih grupa na ovim prostorima, ali i pojedinci koji su stvarali zavidne krijere, koje su danas gotovo nedostižne.
Arsen Dedić, Đorđe Marjanović, Leo Martin, Boba Stefanović, Jadranka Stojaković, Kemal Monteno, Zdravko Čolić, samo su jedni od umetnika koju su jugoslovensku muzičku scenu oplemnjivali svojim hitovima, koji su opstali slusani u svakom narednom pokolenju i nikada nisu izašli iz mode. Pristojni i prilagođeni tekstovi, uglavnom o ljubavi i danas su često slušani kod mlađih generacija.
Jedna od najpoznatijih umetnica sa ovih prostora jeste Jadranka Stojaković. Pored toga što je imala izvanredan glas, Jadranka je bila neko ko je pisao pesme, te su neke od najpoznatijih urbanih šansona i ljubavnih šlagera proizašle iz njenog pera. Ova umetnica otpevala je najlepše stihove poezije Alekse Šantića, Što te nema. Jedna od njenih najpoznatijih pesama Sve smo mogli mi, govori o tužnoj ljubavnoj priči, tačnije devojci koja pati za neuspelom ljubavi.
Sve smo mogli mi
da je duzi bio dan
da si nasao
za me malo vremena
Sve smo mogli mi
da si samo htio ti
biti njezan kao nekada
Đorđe Marjanović gotovo da je jedan od najpoznatijih umetnika koji je obeležio tri decenije na jugoslovenskoj muzičkoj sceni , bio je najveća zvezda 60-ih, 70-ih i 80-ih godina. Pesme koje je on otpevao i danas važe za jedne od najpoznatijih numera ikada snimljenih. Pesma koja već na prvim taktovima podiže pozitivnu atmosferu i budi spokoj jeste Zvižduk u osam, koja zapravo i jeste jedna od Marjanovićevih najpoznatijih pesama. Pesma Beograde, koja govori o glavnom gradu, njegovoj živosti i lepoti jedna je od najlepših pesama ikada snimljenih u omaž ovom gradu.
On ima cudesnu moc
da svetlom ispuni noc
belinom osmeha svog razgoni tugu
On ljubav svakome da
i vrata otvara sva
k’o stari voljeni drug uvek je on
Beograde, Beograde
na uscu dveju reka ispod Avale
Beograde, Beograde
vec vekovima cuvas beo lik
Beograde, Beograde
ti srce svoje nesebicno darujes
Beograde, Beograde
tvoj zagrljaj i ljubav zele svi
Iako je dugi niz godina bila zaboravljena pesma, Kažu mi da jos si uvek sama, izvođača Bobe Stefanovića danas je često zastupljena u domaćim filmovima i serijama, ali i nastupima nekih modernih izvođača. Priča momka koji govori o devojci koja ne može da ga i posle toliko proleća i jeseni preboli, spada u red najlepših balada sa ovih prostora.
Kazu mi da vidjaju te cesto
kao senka kako zuris gradom
kazu mi da sakrivas se vesto
od pogleda sto te prate kradom
Kazu mi da cudna si kad cutis
i da s malo reci mnogo pitas
i kazu mi da povratak moj slutis
i da stara pisma opet citas
Pesma koja je u ono vreme nastala kako bi predstavljala Jugoslaviju na Evroviziji, moralaje da ima kako grčke tako i svetske motive u svojoj tematici, a autor pesme Sveta Vuković je smatrao da je Odiseja najprilagođenije ime za pesmu. Čast da otpeva ovu pesmu pripala je Leo Martinu, a on nije ni slutio da će upravo ova pesma da ga proslavi i da njen uticaj do danas neće da oslabi.
Odiseja, odiseja
Staza trnja ili staza orhideja
Odiseja, odiseja
Život, to je samo nova odiseja
(Odiseja, odiseja)
Zlatko Pejaković u pesmi Ove noći jedna žena peva o opet nesrećno završenoj ljubavnoj priči, a njegov protagonista, momak koji pati za ženom plave kose, luta ulicama u želji da je makar na tren opet vidi ili negde sretne.
Volio je ženu svog života
Sada tugu svoju vješto skriva
Bezbroj puta vraća se i krene
Da opet pođe k njoj pod prozore njene
Ljubio je njenu kosu plavu
Želio da ima zvijezdu sjajnu
Sada skriven u sjenci od granja
On se sjeća njenih milovanja
Kemal Monteno i Oliver Dragojević u duetu su otpevali jednu od najemotivnijih pesama ikada snimljenih. Priča o momku koji pati za neuzvraćenom ljubavi, devojci, koja ne prihvata njehov trud, odbija ga i ne želi da mu pruži šansu dobila je svoju priču u tekstu pesme sa simboličnim nazicom Nije htjela.
Godine su ostale za nama
Cvijetna polja, mladosti i sve
Ostao sam sam, ostao sam sam
Jer nikad vise vratiti se nece
Nikad vise
Nije htjela, nije htjela
Moje pjesme, moju ljubav, moja djela
Nije htjela ruke moje
Svoju ljubav, nije dala srce svoje
Zaklučili smo da su pesme ovog vremena zračile lepotom stihova i pisane reči, govorile o lepim i dubokim ljudskim osećanjima, a njihova vrednost ostala je u amanet današnjim generacijama.
