Nezaboravni modeli cipela nose potpis Manolo Blanika (Manolo Blahnik) — jednog od najpoznatijih dizajnera cipela na svetu.
U eri masovne proizvodnje odeće i obuće, Blanik je poznat po tome što ručno, do najsitnijih detalja, izrađuje prototipe cipela u vidu skica, stvarajući na taj način umetnička dela u malom.
Ljubav prema cipelama potiče iz detinjstva
Manolova majka je toliko volela dizajnersku obuću, da je u vreme nemaštine, tokom Drugog svetskog rata, naučila od lokalnog obućara kako da sama pravi cipele od dostupnih materijala poput: drveta, kože, traka i čipke.
Tako se, još u detinjstvu, rodila i Blanikova ljubav prema cipelama. Manolo je već u ranoj mladosti pokazao interesovanje za dizajn obuće, kreirajući modele od muslina i pamučnih traka za svoje ljubimce.
Od međunarodnog prava do dizajniranja cipela
Manolo je prvenstveno studirao međunarodno pravo, a potom se prebacio na studije književnosti na kojima je i diplomirao 1965. godine. Međutim, njegova želja za znanjem i pronalaženjem sebe se ni tada nije završila.
On je nakon književnosti započeo studije umetnost i scenografije u Parizu, istovremeno radeći u prodavnici vintidž odeće.
Tokom 1968. godine, preselio se u London gde je počeo da radi u butiku Zapata. Kratko je radio i kao fotograf za nedeljnik The Sunday Times, ali i kao pisac za italijansko izdanje modnog časopisa Vog.
Međutim, sve se promenilo kada je upoznao Dajanu Vrilend, nekadašnju glavnu urednicu američkog Voga, koja je 1970. godine primetila njegove neobične skice cipela i ohrabrila ga da se posveti dizajniranju.
Blanik, Tvigi, Vog i Bjanka Džeger
Već naredne godine Blanik je počeo da kreira cipele za Zapatu, a 1972. godine dizajnirao je prvu kolekciju za britanskog dizajnera Osi Karka, koja je sadržala inovativne modele poput Cherry cipela koje su bile ukrašene imitacijom trešanja koje vise sa zelenih traka obmotanih oko gležnjeva.
Kolekcija je naišla na pohvale, a nosili su je neki od najpoznatijih modela tog doba, uključujući i Tvigi.
Kako bi usavršio svoju tehniku, Blanik je kratko studirao i izradu obuće sa profesionalnim majstorima u Northemptonu i Istočnom Londonu.
Veliki korak u karijeri napravio je tokom 1973. godine, kada je otkupio butik Zapata i otvorio svoju prodavnicu. Među prvim kupcima bila je Bjanka Džeger.
Međunarodno priznanje, stekao je već naredne godine, nakon što je postao prvi muškarac koji se pojavio na naslovnici britanskog Voga.
Od Marije Antoanete do Keri Bredšo
Manolo je dizajnirao cipele i za mnoge poznate filmove i serije poput Apsolutno fantastične, Mulen ruža, Elvisa i drugih.
Međutim, Blanikove cipele su posebnu poplarnost stekle u američkoj TV seriji Seks i grad (1998-2004) u kojoj je novinarka Keri Bredšo bila opčinjena cipelama, preciznije – Manolo Blanik cipelama.
Model iz istoimenog filma i danas se rekreira i spominje. U pitanju su kraljevsko plave, satenske štikle sa raskošnim kamenom kojima je Zverka zaprosio Keri.
Posebnu pažnju privukao je i dizajn cipela u filmu Sofije Kopole Marija Antoaneta. Obuća kreirana za ovaj film sastoji se od anahronih reprodukcija iz 18. veka. U kultnoj sceni vidimo niz neobičnih kreacija, koje se poput umetničkih dela smenjuju pred našim očima.
Balanik je koristio portrete Marije Antoanete kako bi dobio osnovnu viziju epohe, ali njegove kreacije namerno nisu potpuno verodostojne.
