Tog šestog aprila 1941. godine, prilikom bombardovanja Beograda, Nemci su pogodili ovaj hotel i uništili ga do temelja…
Otvoren 1. aprila 1920. godine, ležao je preko puta Kalemegdana, a iz njega su se preko krovova okolnih kuća mogli videti Sava i Dunav.
U današnjem tekstu baziramo se na hotel koji je nekada krasio srpsku prestonicu, a na čijem se mestu danas nalazi velika zgrada koja po pisanju mnogih sugrađana ruži izgled srpske prestonice. U nastavku se nalaze delovi iz knjige “Srpski kralj” koja opisuje ovo zdanje do tančina…
Opis hotela
Ovo je bio hotel prve klase sa sto soba, nekoliko kraljevskih apartmana, lobijem koji je odisao harmonijom i elegancijom i nekoliko restorana i barova. Sve spavaonice su imale kupatilo sa hladnom i toplom vodom, izolovane posebnim materijalima kako larma i žubor sa prometnih ulica ne bi remetile odmor i uživanje elitnih gostiju visokog establišmenta.
Telefonska centrala, poštanska služba, “liftovi najnovije konstrukcije koji se mogu upotrebljavati i danju i noću”, prevoz gostiju u najskupljim kolima sa elegantno uniformisanim šoferima, velika trpezarija sa terasom koja gleda na Kalemegdan, “društvena sala krasno nameštena”, ali posebno kvalitetan i raznovrsan jelovnik i vrhunska posluga, činili su hotel “Srpski kralj“ nezaobilaznim mestom imućnih putnika namernika.
Vračarska zaduga je za upravnika postavila vrsnog direktora, koji je besprekorno vodio i do neslućenih razmera uzdigao nivo usluge. Interesantno je da je Edvard, skoro svakodnevno, lično, nabavljao hranu za hotel na beogradskim pijacama, i to uz razne zahteve i kriterijume.
Insistirao je na kvalitetu, svežini i raznovrsnosti robe za koju nije žalio para, a našao sam i zanimljiv slučaj iz novembra 1932, kada je došlo do opšte tuče među trgovcima, na Velikoj pijaci, grabeći se da prvi ponude svoju robu Edvardu, te su tako napravili opštu pometnju i rusvaj koji se završio na Sudu.
“Srpski kralj“ je od svog osnivanja bilo mesto otmene i probrane publike. Taj renome mu je naročito stekao dugogodišnji zakupac Urošević čija se kćer udala za dr Stejića. Uvek je to bilo tiho, pristojno mesto. Kafanu u podnožju hotela pod istim nazivom, sa zadovoljstvom su posećivali Radović, predsednik Kasacionog suda, Đoka i Jefta Pavlović, ugledni trgovac Talvi, doktor Stejić, braća Rašić i još nekoliko notabiliteta.
Šestog aprila 1941. godine, prilikom bombardovanja Beograda, Nemci su pogodili ovaj hotel i uništili ga do temelja. Nakon rata, država je naslednicima oduzela plac, rasparčavala ga i ustupala raznim firmama, a danas je tamo, po mnogima, ruglo koje ne podseća na eleganciju i raskoš od pre više od sto godina.
Fotografije preuzete iz knjige “Srpski Kralj”
