Beograd, naročito tokom proleća odiše glamurom. U neizbežnom divljenju odevnim kombinacijama ne zaostaju ni drugi srpski i svetski gradovi. Jedan od glavnih aksesoara za kojima se okrećemo su rajfovi i trake za kosu.
Kako nalažu istorijski zapisi, najkasnije 475. godine pre nove ere su bile upotrebljene prvi venci za glavu. Njihova namena je bila dvostruka. Štitili su lice od kose, istovremeno važeći za neophodan komad prilikom svečanih događaja. Prvi su ih koristili Grci (na šta nam ukazuju animirani filmovi o grčkoj mitologiji), a za njima Rimljani.
S obzirom na to da su venci bili svojevrstan simbol elegancije i društvene prihvaćenosti, Etrurci su ih ukrašavali draguljima od srebra i zlata. Veruje se da je ovaj dodatak izgledu predak današnjim trakama i rajfovima. Ipak, neretko se pominje zanimljiv mit koji naglašava da su trake vremenom poprimile oblik od od šalova koji su se nosili oko glave ili su modifikovane od trake šešira koja se vezuje ispod brade.
Početkom 20. veka su trake za glavobolju postane in u ženskoj modi. Vremenom, bivale su ukrašavane čipkom, vrpcama, prišivenim simbolima i ostalim atraktivnim detaljima. Francuzi su takav dodadak zvali bando (fr. bandeau, bandeaux). Tokom 20-ih i 30-ih godina, preovladali su dramatični omotači ukrašeni perjem. Jedan od dizajnera koji je nosio trake za kosu je Pol Poare.
Neki od materijala od kojih su nastajale su drvo, plastika, metal, tkanina, konoplja pa čak i zubi, ljudska i životinjska dlaka. Danas su najčešće od tkanine uz potporu plastike, masovno dostupne na svakom koraku: od robnih kuća, preko radnji aksesoara do uličnih prodavaca na gradskom keju.
Prema modnim procenama uticajnih dizajnera, trake i rajfovi za kosu su 90-ih godina prošlog veka upale u „masovnu upotrebu“. Prema tome, smatra se da su značajno doprineli zapadni filmovi i modna industrija, koja nalaže da ovi aksesoari donose odevnoj kombinaciji posebnu notu otmenosti.
